Gebruik van doping bij wielren-competities
Tijdens wielerwedstrijden en competities wordt er vaak gebruik gemaakt van doping. Doping is een stimulerend drug middel wat in de sport verboden is. De Wereld Anti-Doping Agentschap (WADA) controleert en ziet er op toe dat dit niet gebruikt wordt en heeft het ten strengste verboden. Doping kan vaak prestatieverhogend zijn, waardoor je beter kan sporten. Deze drug wordt dan ook vaak gebruikt door professionele sporters, maar dit is natuurlijk niet helemaal eerlijk. Een wedstrijd win je op eigen kracht, talent en door trainen en niet door het nemen van een drug. Dit is valsspelen en niet eerlijk voor de andere sporters. Doping wordt gezien als een soort pepmiddel waardoor je meer energie krijgt. In het geval van sporten is dit dus zeker voordelig. Naast het valsspelen en de verhoging van de energie, is de drug schadelijk voor je gezondheid.
Hoe wordt er gecontroleerd op doping tijdens wielren-competities?
Zoals eerder benoemd wordt het gebruik van doping streng verboden door de Wereld Anti-Doping Agentschap (WADA). Zij controleren dit en zien er op toe dat dit niet gebruikt wordt. De dopingcontroles bij wielren competities vormen een essentieel onderdeel van het antidopingbeleid. De dopingautoriteit neemt in Nederland in de meeste gevallen de dopingcontroles af. Om het gebruik van doping te controleren worden er urinemonsters afgenomen en in sommige gevallen bloedmonsters. Als dit is gedaan worden er verschillende analysetechnieken toegepast op de urine en/of bloedmonsters.
De geschiedenis van het gebruik van doping tijdens wielren-competities
Het gebruik van doping tijdens wielren competities is ten strengste verboden. Helaas namen een aantal wielrenners toch het risico om deze regel te vermijden en doping te gebruiken. Er zijn dus een aantal dopingschandalen hieruit voortgekomen.
Tommy Simpson (1967)
De eerste keer dat het gebruik van doping tijdens wielrennen in de aandacht kwam, was in 1967 na het overlijden van de Engelse wielrenner Tommy Simpson. De wielrenner overleed tijdens een ronde in de Tour de France. Dit kwam door een combinatie van de hitte, vermoeidheid, alcohol en doping. Omdat dit tijdens de opnames van de Tour de France afspeelde, gebeurde dit niet onopmerkelijk.
Lance Armstrong (1999-2005)
Dit dopingschandaal kwam groot in het nieuws. De Amerikaanse wielrenner Lance Armstrong werd tussen 1999 en 2005 zeven keer Tour de France winnaar terwijl hij doping gebruikte. Lance is hier dus altijd mee weggekomen totdat zijn ploeggenoten het dopinggebruik meldde. Door de melding van zijn ploeg begon de Wereldantidopingagentschap met een uitgebreid onderzoek naar Lance Armstrong. Ze bevonden hem schuldig waarna hij al zijn overwinningen kwijtraakte en werd geschorst van de sport. Armstrong zelf bleef ontkennen van zijn dopinggebruik totdat hij na een aantal jaar in een interview met Oprah toegaf.
Willy Voet (1988)
In 1998 kreeg de Tour de France de bijnaam: Tour de Dopage. Dit kwam doordat er in dat jaar bij veel ploegen, waaronder Nederlandse ploegen, doping werd ontdekt. Hierdoor werden er een aantal mensen opgepakt. De Belgische fysiotherapeut Willy Voet was er daar een van. Hij werd betrapt met verschillende soorten doping in zijn auto. Deze doping was voor verschillende wielerploegen. Nadat Willy Voet werd opgepakt bekende hij vrijwel direct. Willy hield in een boekje bij hoeveel doping die had en hoeveel hij aan de rijders gaf. Doordat hij alles noteerde werden vele wielrenners betrapt op het gebruik van doping. Zo ook onze Nederlandse Gert-Jan Teunissen.